Φαράγγι Αυλάκι ή Καθολικού
Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα φαράγγια της Κρήτης με ιδιαίτερη θρησκευτική αξία αφού σε σπηλιές του φαραγγιού ασκήτεψαν αρκετοί μοναχοί, ενώ μέσα στο φαράγγι υπάρχει και το παλαιότερο μοναστήρι του νησιού, η Μονή Καθολικού. Βρίσκεται 16 περίπου χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης των Χανίων.
Η είσοδος στο φαράγγι βρίσκεται πίσω από την ιστορική Μονή Γουβερνέτου στους πρόποδες του όρους Σκλόκα στο Ακρωτήρι Χανίων. Η διαδρομή που οδηγεί στην κοίτη του φαραγγιού είναι κατηφορική. Μετά από 10’ πεζοπορίας, συναντάμε το σπήλαιο της Παναγίας Αρκουδιώτισσας με το αρχαίο ιερό της Αρτέμιδος. Ο βράχος στο κέντρο του σπηλαίου θεωρείται ότι έχει τη μορφή αρκούδας που μαρμάρωσε. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η μικρή λιμνούλα στη «ράχη» της αρκούδας, που σχηματίζεται από τις σταλαγματιές των νερών από την οροφή της σπηλιάς. Το εκκλησάκι βρίσκεται στην είσοδο του σπηλαίου όπου έχουν βρεθεί ανάγλυφες επιγραφές με τον Απόλλωνα και την Άρτεμις. Η οροφή του είναι μαύρη από τις φωτιές που ανάβουν οι επισκέπτες που διανυκτερεύουν εκεί, την ημέρα της γιορτής του ναού στις 2 Φεβρουαρίου (της Υπαπαντής του Χριστού).
Στην συνέχεια της διαδρομής το μονοπάτι γίνεται πιο δύσβατο και το τοπίο πιο άγριο. Μετά από άλλα 10’ πεζοπορίας συναντάμε την εγκαταλελειμμένη Μονή του Καθολικού με τον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη που έζησε μέσα στο ωραίο αυτό σπήλαιο τον 14ο αιώνα. Το σπήλαιο μήκους 151 μ. μέτρων είναι στολισμένο με σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Το μοναστήρι είναι χτισμένο μεταξύ των δύο άκρων του φαραγγιού,τα οποία συνδέονται με ένα πανέμορφο μονότοξο γεφύρι.
Αν αποφασίσετε να συνεχίσετε την κατάβαση μπορείτε να περπατήσετε παράλληλα με την κοίτη και μετά από μισή ώρα περίπου θα φτάσετε στον πανέμορφο όρμο που χρησιμοποιούσαν ως λιμανάκι οι μοναχοί. Εκεί υπάρχει ένα μικρό φιορδ με καταγάλανα και κρυστάλλινα νερά, ένα βενετσιάνικο πηγάδι, ένα κτίσμα όπου οι καλόγεροι του Καθολικού φύλαγαν το πλοιάριο τους και το μέρος απ' όπου έχουν κοπεί οι πέτρες για το κτίσιμο της Μονής. Υπάρχει και ένας βράχος με σχήμα καραβιού, που σύμφωνα με την παράδοση είναι ένα πειρατικό καράβι που πέτρωσε από τις κατάρες του ηγούμενου της μονής. Κατά την διάρκεια της πορείας θα δείτε πολλές από τις σπηλιές που ζούσαν οι ασκητές.
Θα πρέπει να έχετε υπόψιν ότι ο δρόμος της επιστροφής είναι πιο δύσκολος και κουραστικός από την κατάβαση. Αν είναι καλοκαίρι συνιστάται να αποφεύγεται η πεζοπορία τις μεσημεριανές ώρες. Επίσης θα πρέπει να έχετε μαζί σας νερό και φοράτε παπούτσια πεζοπορίας.