Translate 
Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας
Η Πάρνηθα είναι το ψηλότερο βουνό της Αττικής και ένα από τα πιο πυκνοδασωμένα βουνά της Ελλάδας. Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες, ρεματιές και οροπέδια. Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός. Ο Δρυμός αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ. περίπου).
Στα δάση της Πάρνηθας κυρίαρχο είδος είναι η Abies Cephalonica (κεφαλληνιακή ελάτη) σε ύψος πάνω από τα 800-900 μ., ενώ στις βόρειες και νοτιοδυτικές πλαγιές αναπτύσσονται εκτεταμένα πευκοδάση (χαλέπιος Πεύκη). Επίσης συχνά συναντάμε πουρνάρια, αριές, φυλλίκια, κουμαριές και κέδροι (Juniperus oxycedrus), ενώ στα υγρότερα εδάφη οστρυές (Osrtya carpinifolia), πλατάνια, λεύκες (Populus alba) κ.ά.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, έχουν φυτευτεί στην περιοχή της ελάτης αρκετά δένδρα μαύρης πεύκης (Pinus nigra), ακακίας και λίγα άτομα κέδρου του Λιβάνου και φλαμουριάς. Βέβαια, δε λείπουν οι θαμνότοποι (μεσογειακή μακία), που καταλαμβάνουν απέραντες εκτάσεις, κυρίως στα βόρεια του βουνού.
Η ετυμολογία του ονόματος Πάρνηθα συνδέεται με την ρίζα πάρνα (parna) που θεωρείτε προελληνική (πελασγική). Στην χεττική και λουβική(νεκρές γλώσσες της Μικράς Ασίας) η ρίζα πάρνα (parna) σημαίνει ναός, οίκος.
Στην Ελλάδα συνδέεται με ονόματα βουνών (Παρνασσός, Πάρνωνας). Γενικότερα οι κορυφές των ελληνικών βουνών στην αρχαιότητα ήταν αφιερωμένες στον Δία, όπως και η Πάρνηθα.
Στην περιοχή έχουν διασωθεί αρκετές αρχαίες ονομασίες τόπων και ποταμών αλλά και αρβανίτικες ονομασίες, όπως το φαράγγι της Γκούρας με ποτάμι τον Κελάδωνα.
Η χλωρίδα της Πάρνηθας είναι από τις πιο πλούσιες, καθώς περιλαμβάνει σχεδόν το 1/6 του συνολικού αριθμού φυτών που υπάρχουν στο βουνό.
Πιο συγκεκριμένα 1100 είδη φυτών από τα 6000 που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, σπάνια είδη ενδημικών φυτών που αναπτύσσονται αποκλειστικά στη χώρα μας, εξαπλώνονται σε μικρές ή μεγαλύτερες περιοχές. Τα ενδημικά της Πάρνηθας είναι το αγριογαρύφαλλο και η καμπανούλα.
Με τον όρο ενδημικά είδη φυτών ή ζώων σε μια περιοχή εννοούμε ότι υπάρχει αποκλειστικά στην περιοχή αυτή και πουθενά αλλού. Η σημαντικότητα τους οφείλεται στο γεγονός ότι μας δίνουν πληροφορίες για το παρελθόν και τους ιδιαίτερους οικολογικούς παράγοντες. Συνήθως φυτρώνουν σε λίγο χώμα, σε απόκρημνες σχισμές βράχων και καταφέρνουν να επιζήσουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Τα απειλούμενα είδη προς εξαφάνιση είναι το κόκκινο κρίνο και η άσπρη πεώνια.
Επίσης, στην Πάρνηθα έχουν καταγραφεί 29 είδη θηλαστικών, ανάμεσά τους ξεχωριστή θέση κατέχει το ελάφι (Cervus elaphus), λαγοί (Lepus europaeus), αλεπούδες (Vulpes Vulpes), ασβοί (Meles Meles), κουνάβια (Mortes foina), τσακάλια (Canis aureus), σκίουροι (Sciurus vulgaris), σκαντζόχοιροι (Erinaceus concolor) κ.ά.
Ιδιαίτερα αξιόλογη είναι η πτηνοπανίδα, όπου έχουν αναφερθεί περίπου 120 είδη πτηνών ενδημικών και αποδημητικών, όπως το όρνιο (Gyps Fulvus), ο Χρυσαετός (Aquila chrysaetos), ο Φιδαετός (Circaetus gallicus), ο Πετρίτης (Falco peregrines), ο Μουστακοτσιροβάκος (Sylvia rueppelli) και ο μπούφος (Bubo bubo).