Translate 
Μικρό Πάπιγκο - Δρακόλιμνη Τύμφης
Η πεζοπορία στη Δρακολίμνη της Τύμφης γνωστή και Δρακόλιμνη της Γκαμήλας είναι μία από τις πιο συναρπαστικές πεζοπορικές διαδρομές στον ελλαδικό χώρο. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής αλλά έχει υψηλό βαθμό δυσκολίας. Αρκετά επίπονη για ανθρώπους χωρίς τη σχετική εμπειρία, δύσκολη για όσους δεν έχουν καλή φυσική κατάσταση αλλά μαγευτική για όσους το τολμήσουν, αφού τα εκπληκτικά τοπία που θα διασχίσουν και η αλπική Δρακολίμνη στο τέλος της διαδρομής θα τους μείνουν πραγματικά αξέχαστα.
Το μονοπάτι με τη σήμανση Ο3 ξεκινάει από το Μικρό Πάπιγκο (υψόμετρο 970 μ.), είναι καλά συντηρημένο και έχει καλή σήμανση. Αρχικά διασχίζει ένα πυκνό δάσος ενώ από ένα σημείο και μετά το τοπίο γίνεται αλπικό με ελάχιστη και χαμηλή βλάστηση. Η απόσταση που χωρίζει το Μικρό Πάπιγκο με τη Δρακόλιμνη είναι 8.4 χιλιόμετρα και η πεζοπορία διαρκεί περίπου 5 ώρες. Σε πολλά σημεία, η πεζοπορία είναι ιδιαίτερα κουραστική λόγω της μεγάλης υψομετρικής διαφοράς. Κατά μήκος της διαδρομής, υπάρχουν κιόσκια και βρύσες όπου οι πεζοπόροι μπορούν να ξεκουραστούν και να δροσιστούν με γάργαρο δροσερό νερό από τις πηγές. Πρόκειται για τις βρύσες: Αντακλή (1.178 μ.), Τράφος (1.522 μ.) και Κρούνα (1.780 μ.), οι οποίες όμως ενδέχεται κατά τη θερινή περίοδο να μην έχουν νερό. Το μονοπάτι περνάει και από το καταφύγιο της Αστράκας (1.950 μ.) το οποίο απέχει 3 περίπου ώρες από το Μικρό Πάπιγκο. Το καταφύγιο λειτουργεί από το Μάιο μέχρι και τον Οκτώβριο και οι πεζοπόροι έχουν τη δυνατότητα να ξεκουραστούν, να φάνε και να απολαύσουν τη μοναδική θέα προς τον ορεινό όγκο της Τύμφης. Από εκείνο το σημείο, το μονοπάτι κατηφορίζει ως τη Ξερούλατσα και στη συνέχεια ανηφορίζει ως τη τελευταία βρύση. Τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής είναι και τα πιο εξαντλητικά αλλά αξίζει το κόπο. Στο τέλος της διαδρομής και σε υψόμετρο 2.050 μέτρων βρίσκεται η εντυπωσιακή Δρακόλιμνη, μέσα σε ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Η Δρακόλιμνη έχει έκταση 8 στρεμμάτων, βάθος 9 μέτρα και είναι γνωστή για τους αλπικούς τρίτωνες που φιλοξενεί. Οι ντόπιοι συνήθιζαν να τους ονομάζουν «δρακάκια», λόγω της ομοιότητάς τους με μικρούς δράκους. Η επιστροφή στο Μικρό Πάπιγκο ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι, είναι πιο γρήγορη αλλά και πιο επίπονη για τα πόδια.
Για να πάει κάποιος αυθημερόν συνίσταται να ξεκινήσει πολύ νωρίς το πρωί για να μπορέσει να αποφύγει τη ζέστη στο ανηφορικό τμήμα του μονοπατιού. Φυσικά υπάρχει η δυνατότητα διανυκτέρευσης στο καταφύγιο της Αστράκας για όσους επιθυμούν να κάνουν τη πεζοπορία λίγο πιο εύκολη. Η καλύτερη περίοδος για πεζοπορία στη Τύμφη είναι από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο όπου η μέρα είναι μεγάλη και οι καιρικές συνθήκες σαφώς καλύτερες αφού το χειμώνα ο καιρός στη περιοχή είναι βαρύς και η πεζοπορία μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Για λόγους ασφαλείας δε θα πρέπει κάποιος να κάνει τη διαδρομή μόνος του. Είναι επίσης σημαντικό ο πεζοπόρος να φοράει ορειβατικά παπούτσια και να έχει μαζί του νερό και τροφή. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το φορέα διαχείρισης της λίμνης, το κολύμπι απαγορεύεται.