Εντυπωσιακές Εκκλησίες & Μοναστήρια

Βόρεια της Ιεράς Μονής Γουβερνέτου, και μέσα στο άγριο και μεγαλόπρεπο φαράγγι Αυλάκι, βρίσκεται κρυμμένη η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη ή Ξένου. Η ερειπωμένη σήμερα μονή του 17ου αιώνα είναι κτισμένη σε μία μικρή σπηλαιώδη κοιλότητα κοντά στη σπηλιά όπου έζησε και κοιμήθηκε ο Άγιος. Η Μονή είναι γνωστή και ως Καθολικό και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα σημαντικότερα θρησκευτικά αξιοθέατα της Κρήτης. Αν και ερειπωμένη, είναι άκρως επιβλητική και εντυπωσιάζει όσους αποφασίσουν να την επισκεφθούν. Μία μεγάλη πέτρινη γέφυρα που κατασκεύασε ο Ιερεμίας Τζαγκαρόλος γύρω στο 1600, συνδέει τη μονή με την απέναντι πλαγιά και λειτουργεί ως περίβολος των κελιών.

Στην απέναντι πλαγιά υπάρχουν σκήτες (δυο κελιά), όπου πιστεύεται ότι ασκήτευαν αναχωρητές τα πρώτα χριστιανικά χρόνια ενώ στη γύρω περιοχή υπάρχουν αρκετές ακόμη κοιλότητες που αρχικά χρησιμοποιήθηκαν  ως τόπος διαμονής ερημιτών ενώ στη συνέχεια χτίστηκαν σε κάποιες απ’ αυτές κελιά. Το Καθολικό ερημώθηκε όταν πέθαναν οι περισσότεροι καλόγεροι και όσοι έμειναν, έφυγαν υπό το φόβο πειρατικών επιδρομών και έκτισαν τη Μονή Γουβερνέτου. Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που αμφισβητούν αυτή την εκδοχή, λόγω του ότι η Μονή Καθολικού ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη, ενώ η Μονή Γουβερνέτου στην Παναγία. Κάτι τέτοιο θα ήταν ασέβεια προς τον Άγιο του παλαιότερου μοναστηριού.

Η σπηλιά του Αγίου Ιωάννη, ήταν κάποτε η κοίτη υπόγειου ποταμού και έχει μήκος πάνω από 100 μέτρα και έκταση 1500 τ.μ. Εδώ ο Άγιος Ιωάννης ο Ερημίτης ασκήτευσε τρεφόμενος με χόρτα το χειμώνα και χαρούπια το καλοκαίρι. Ο θρύλος λέει ότι στο τέλος της ζωής του δεν είχε τη δύναμη να περπατήσει πια όρθιος από την κακή διατροφή και τις κακουχίες της ασκητικής ζωής. Κάποια μέρα ένας κυνηγός που βρίσκονταν μακριά, τον πέρασε για ζώο όπως περπατούσε σκυφτός και τον τραυμάτισε με τα βέλη του. Ο άγιος επέστρεψε στη σπηλιά του τραυματισμένος και εκεί πέθανε ξαπλωμένος σε ένα βράχο, το «κρεβάτι του Αϊ Γιάννη», όπως λέγεται. Στο βράχο αυτό αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες και πολλοί συνήθιζαν να σπάνε κομμάτια και να τα παίρνουν μαζί τους.

Η Μονή απέχει 20 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων. Το μονοπάτι για τη Μονή ξεκινάει από τη Μονή Γουβερνέτου και ο χρόνος πεζοπορίας είναι περίπου 20’ λεπτά. Το μονοπάτι συνεχίζει ως την ακτή, εκεί όπου σχηματίζεται ένα μικρό φιόρδ με κρυστάλλινα νερά. Κατά το παρελθόν αποτέλεσε το λιμάνι της Μονής και συνοδεύεται από τους δικούς του θρύλους. Σύμφωνα λοιπόν με τους θρύλους, πειρατές αποβιβάστηκαν στο σημείο αυτό και ανέβηκαν το μονοπάτι για να επιτεθούν στη Μονή Καθολικού. Οι μοναχοί τους αντιλήφθηκαν και ο Ηγούμενος καταράστηκε τους άπιστους πειρατές και το καράβι τους μετατράπηκε σε πέτρα, έτσι δεν μπόρεσαν να φύγουν ποτέ από την Κρήτη για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Στην παραλία λοιπόν αναζητήστε το βράχο με το σχήμα του καραβιού.