Σύμη

ΙΣΤΟΡΙΑ

Σύμφωνα με την μυθολογία το νησί ονομαζόταν Μεταποντίδα ή Αίγλη από την ομώνυμη Νύμφη η οποία γέννησε εκεί, τις Τρεις Χάριτες.
Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η Σύμη πήρε το όνομα της από την πριγκίπισσα της Ρόδου, οι οποία κλέφτηκε με τον θεό Γλαύκο δεδομένου ότι ο πατέρας της ο βασιλιάς δεν ήθελε να εγκρίνει τον γάμο τους.
Ο Γλαύκος ο οποίος θεωρείται ο πρώτος κάτοικος της Σύμης, ήταν δεινός κολυμβητής και ναυπηγός και τις ικανότητες του αυτές τις δίδαξε στους κατοίκους του νησιού.
 
Ένας άλλος μύθος, κατά το Διόδωρο το Σικελιώτη, αναφέρει ότι ο πρώτος που κατοίκησε τη Σύμη ήταν ο Χθόνιος, γιος του Ποσειδώνα και της Σύμης, όταν εξόριστος από το Δώτιο της Θεσσαλίας εγκαταστάθηκε στο νησί , που του έδωσε το όνομα της μητέρας του.
 
Από το νησί πέρασαν οι Λέλεγες, οι Ρόδιοι, οι Αργείοι, οι Λακεδεμόνιοι και αργότερα οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί για να ακολουθήσουν οι Ιωαννίτες Ιππότες και από το 1522 οι Τούρκοι. Οι Συμιακοί έγιναν γνωστοί ως ναυπηγοί, ψαράδες και σφουγγαράδες και έφεραν πλούτο και δόξα στο νησί.
 
Στην Επανάσταση του 1821 πήρε ενεργά μέρος και από το 1912 περιήλθε κάτω από Ιταλική κατοχή. Στην Σύμη υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της παράδοσης των Δωδεκανήσων από τους Γερμανούς στους Συμμάχους (8 Μαρτίου 1945) και το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα το 1948.
 
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
 
Η Σύμη είναι το όγδοο σε μέγεθος ελληνικό νησί του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων. Βρίσκεται περί τα 12 μίλια ΒΔ. της Ρόδου, προ του ομώνυμου μικρασιατικού κόλπου της Σύμης, ή κόλπου Συμπεκί κατά τους Τούρκους.
Απέχει 255 μίλια από τον Πειραιά, περίπου 27 μίλια ανατολικά από τη Νίσυρο και 3,7 μίλια από την εγγύτερη ακτή της Τουρκίας.
 
Το νησί της Σύμης έχει μια έκταση 58 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μαζί με τα γύρω μικρά νησιά συνολικά 65 τ.χλμ. (η Νύμος, τα Σεσκλιά, οι νησίδες Αρές και Διαβατές) μήκος 13 χλμ και πλάτος 8 χλμ με περίμετρο 86 χιλιόμετρα και ο πληθυσμός είναι 2.590 κάτοικοι.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

Το νησί είναι ορεινό, πετρώδες, άγονο και άνυδρο. Το ψηλότερο βουνό του νησιού είναι η Βίγλα (616μ.) και τα πετρώματα είναι κυρίως ασβεστολιθικά.
Στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού υπάρχουν δάση με αυτοφυή κυπαρίσσια καθώς και πεύκα, πουρνάρια, κουμαριές. Από τους θάμνους κυρίαρχη θέση έχει το φασκόμηλο, η έρικα (ρείκι), το θυμάρι, ο σκίνος, ενώ υπάρχει τοπικό είδος ρίγανης (Origanum symes) αρωματικό. Από τα καλλιεργήσιμα συκιές, απιδιές, φραγκοσυκιές, ελιές, αμπέλια, αμυγδαλιές.
 
Στο νησί υπάρχουν λίγες πηγές με μικρές ποσότητες νερού που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες σε νερό. Τα τελευταία χρόνια η Σύμη είναι ένα από τα νησιά που απέκτησαν μονάδα αφαλάτωσης για την παραγωγή πόσιμου νερού.
 
ΚΛΙΜΑ
 
Το κλίμα της Σύμης χαρακτηρίζεται από μεγάλη ηλιοφάνεια, θερμό και ξηρό καλοκαίρι, αραιές βροχοπτώσεις τον χειμώνα. 
 
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
 
Οι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται με την αλιεία και τον τουρισμό.