Σφουγγάρια
Για πάνω από 200 χρόνια, οι κάτοικοι της Καλύμνου ασχολούνται με την σπογγαλιεία. Τα σφουγγάρια, είναι ζωντανοί οργανισμοί που αναπτύσσονται, επιβιώνουν και εξαρτώνται άμεσα από το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Η ποιότητα του σφουγγαριού εξαρτάται από πολλούς παραμέτρους όπως η θερμοκρασία του νερού, ο φωτισμός, ο κυματισμός, η ύπαρξη ή η απουσία ρευμάτων, το βάθος όπου αναπτύσσεται, ακόμα και η ηλικία του ζώου.
Τα τελευταία όμως χρόνια η παραγωγή φθίνει με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Σε αυτό έχει συμβάλει η κλιματική αλλαγή, η οποία έχει συρρικνώσει σημαντικά την εγχώρια παραγωγή. Το πρόβλημα ξεκίνησε το 1986, όταν στη θάλασσα της ανατολικής Μεσογείου εκδηλώθηκε μία άγνωστη αρρώστια. Ένα φονικό βακτήριο έπληξε τις αποικίες των σφουγγαριών, προκαλώντας τη σταδιακή νέκρωσή τους. Το ίδιο συνέβη και το 2000.
Σήμερα η ετήσια παραγωγή ανέρχεται σε μόλις δύο τόνους, γεγονός που καθιστά απαγορευτική την ενασχόληση νέων ανθρώπων με το επάγγελμα του σπογγαλιέα. Στην Ελλάδα συναντώνται κατά κύριο λόγο δύο εμπορικά είδη σφουγγαριών, Το «Ηoneycomp και το «Fina Silk». Το πρώτο αλιεύεται σε βάθος έως 80 μέτρων και συναντάται στην Κρήτη, τις Κυκλάδες, την Εύβοια και τα Δωδεκάνησα. Το δεύτερο, το οποίο θεωρείται το καλύτερο και το πιο ακριβό, αλιεύεται σε βάθη, τα οποία αγγίζουν τα 100 μέτρα και βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην Κρήτη, την Εύβοια, τη Σάμο και τα Δωδεκάνησα.
Ανάμα
Η Κάλυμνος φημίζεται για το περίφημο λιαστό κρασί “Aνάμα” που ήταν παλιά το μόνο επιτραπέζιο κρασί, με εξαίρεση τη ρετσίνα, που έπιναν στα καφενεία. Είναι ένα γλυκό κρασί που παρασκευάζεται κατά 50% από Μοσχάτο και κατά 50% από Φωκιανό.