
Καστέλλι - Κάστρο Δοκού - Κορυφή - Καστέλλι
Το νησάκι της Δοκού απέχει 7 ναυτικά μίλια από το λιμάνι της Ύδρας μέχρι την μικρή αποβάθρα κάτω από το Καστέλλι και η επικοινωνία γίνεται μόνο με θαλάσσιο ταξί.
Το νησί είναι έρημο και υπάρχουν μόνο μερικές διάσπαρτες κατοικίες από τις οποίες ελάχιστες κατοικούνται και μία από αυτές είναι στο Καστέλλι όπου και η πεζοπορική διαδρομή.
Η πεζοπορική διαδρομή είναι στο ανατολικό τμήμα του νησιού, όπου στο εσωτερικό κόλπο του Σκίντου υπάρχει μια μικρή προβλήτα που πιάνουν τα θαλάσσια ταξί. Πάνω από την προβλήτα στο διάσελο υπάρχουν μερικές αγροικίες όπου διαμένουν οι τελευταίοι κάτοικοι του νησιού. Από το διάσελο κατευθύνεται κάποιος βόρεια μέχρι το κάστρο που περιβάλλει την απόκρημνη κορυφή σε υψόμετρο 132 μ. Το κάστρο αυτό ανάγεται στην βυζαντινή περίοδο και σκοπός του ήταν ο έλεγχος της θαλάσσιας διάβασης με την ηπειρωτική ακτή.
Η νήσος Δοκός είναι γνωστή και για την ανεύρεση αρχαίου ναυαγίου τέλους της 3ης χιλιετίας π.Χ. (2.200 π.Χ) με χιλιάδες αξιόλογα κεραμικά και λίθινα ευρήματα στο ακρωτήρι Μύτη Κομμένη βόρεια του κάστρου, που μετεφέρθησαν και σήμερα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο των Σπετσών. Τα ευρήματα του ναυαγίου της Δοκού που υπήρξαν προσέφεραν σημαντικές πληροφορίες στους αρχαιολόγους για την πρωτοελλαδική εποχή.
Η Δοκός υπήρξε η πηγή της γκρίζας πέτρας που χρησίμευσε για την ανέγερση των αρχοντικών της Ύδρας αλλά και της σπάνιας κόκκινης πέτρας που χρησιμοποιούνταν για την πλακόστρωση των σπιτιών.
Επιστρέφοντας από το κάστρο στο διάσελο ένα ευδιάκριτο μονοπάτι οδηγεί στο ψηλότερο σημείο του νησιού την Κορυφή με υψόμετρο 288 μ. Στη διαδρομή ο πεζοπόρος απολαμβάνει τις απόκρημνες πλαγιές της Δοκού, ενώ κοντά στη θάλασσα διακρίνεται ο πετρόκτιστος φάρος που μαζί με της Ζούρβας και των Σπετσών ρυθμίζουν την ναυσιπλοΐα στην περιοχή. Μια ενδιαφέρουσα διαδρομή σε ένα αναλλοίωτο τοπίο καθώς στο νησί δεν υπάρχουν δρόμοι και αυτοκίνητα. Η πρόσβαση στο νησί είναι λίγο δύσκολη καθώς γίνεται με θαλάσσιο ταξί που πρέπει να σας πάει και να ξανάρθει να σας πάρει.
Η διαδρομή δεν είναι πολύ εύκολη και χρειάζεται μια μικρή εμπειρία στην ορεινή πεζοπορία. Από την κορυφή υπάρχει δυνατότητα να κατευθυνθεί κάποιος στην άλλη άκρη του κόλπου του Σκίντου αλλά η διαδρομή είναι δύσκολη λόγω της βλάστησης από πυκνά θάμνα. Δεν υπάρχει σήμανση.
Κατάσταση εδάφους: Μονοπάτι 3,5 χλμ. (100%), χωματόδρομος 0, άσφαλτος 0.