Ολύμποι Χίος

Translate

Ολύμποι Χίος

Οι Ολύμποι είναι μεσαιωνικό χωριό της νοτιοδυτικής Χίου, 31 χιλιόμετρα νότια της πόλης της Χίου και 6 χιλιόμετρα μετά το Πυργί. Είναι ένα από τα 22 μαστιχοχώρια όπου καλλιεργείται το μαστιχόδεντρο ή μαστιχοφόρος σχίνος από το οποίο εξάγεται η γνωστή μαστίχα Χίου. Το πλησιέστερο χωριό είναι τα Μεστά σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων. Οι κάτοικοι των Ολύμπων ονομάζονται Λυμπούσοι στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Το χωριό έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο ενώ αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα ενετικής καστροπολιτείας. Χαρακτηριστό του χωριού τα πέτρινα παλιά σπίτια, πολλά από αυτά εντυπωσιακά ζωγραφισμένα.

Στους Ολύμπους διασώζεται, αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι στα Μεστά, η μορφή του μεσαιωνικού «χωριού-κάστρου» με την ενότητα στους εξωτερικούς τοίχους των ακραίων σπιτιών που λειτουργούσαν σαν τείχη, να προσδίδει φρουριακό χαρακτήρα στην όψη του χωριού. Υπάρχει κι εδώ κεντρική πύλη, αμυντικός πύργος, ο οποίος διατηρείται μισοερειπωμένος και στενά δρομάκια με θολωτά πέτρινα τόξα, που συνέδεαν τα σπίτια μεταξύ τους. Στις τέσσερις γωνιές του οικισμού, υπάρχουν πυργίσκοι, ενώ καταφύγιο για τους κατοίκους αποτελούσε ο κεντρικός πύργος ύψους 20 σχεδόν μέτρων, που είναι και ο καλύτερα σωζόμενος στο νησί. Η μοναδική είσοδος του οικισμού ήταν η Κάτω Πόρτα. Η διαμόρφωση του οικισμού οφείλεται στον φόβο των πειρατών, που αποβιβάζονταν κατά τον Μεσαίωνα και μέχρι την Τουρκοκρατία στις ακτές του νησιού, κάνοντας επιδρομές στα χωριά για να λεηλατήσουν τη μαστίχα και άλλα προϊόντα.

Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται η μικρή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με το ξυλόγλυπτο τέμπλο, αξιόλογο δείγμα της τέχνης του 18ου αιώνα. Ο επισκέπτης αξίζει να δει την Τράπεζα των Ολύμπων, ένα διώροφο κτίριο με μακρόστενες αίθουσες που σώζεται από την παλιά μεσαιωνική περίοδο σε πολύ καλή κατάσταση. 

Την τελευταία Κυριακή των Απόκρεων αναβιώνει στην κεντρική πλατεία του χωριού το έθιμο του Αγά. Τα Μεστά, η Ελάτα, το Λιθί είναι μερικά ακόμη χωριά στα οποία αναβιώνει το συγκεκριμένο έθιμο. Ο Αγάς είναι ένας αυστηρός δικαστής ο οποίος ορίζεται από τους κατοίκους του χωριού. Δικάζει και καταδικάζει τους περισσότερους παρευρισκομένους. Όσο για αυτόν που θα καταδικαστεί, είναι υποχρεωμένος να εξαγοράσει την ποινή του. Κύριο χαρακτηριστικό της δίκης είναι το χιούμορ. Το έθιμο αυτό είναι πολύ παλιό και οι ρίζες του χρονολογούνται μεταξύ του 1830-1840. Το έθιμο πλαισιώνεται από ποικίλα δρώμενα και εκδηλώσεις παραδοσιακής μουσικής.

Από τους Ολύμπους μπορούμε να επισκεφθούμε το αξιοποιημένο σπηλαιοβάραθρο της Συκιάς, με τον εντυπωσιακό διάκοσμο. Πρόκειται για μικρό σπηλαιοβάραθρο, με μεγαλύτερο από το πλάτος του βάθος, περίπου 57 μέτρων, και αξιόλογο φυσικό διάκοσμο από σταλακτίτες. Ο δρόμος καταλήγει σε ερημικό ακρωτήρι όπου τα μοναδικά ανθρώπινα έργα είναι η μεσαιωνική βίγλα και το εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης που τη συνοδεύει.