Λίμνη Μόρνου
Η Λίμνη του Μόρνου απέχει περίπου 248χλμ. από την Αθήνα. Είναι τεχνητή λίμνη που κατασκευάστηκε το 1979 με κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μόρνο, με σκοπό να δημιουργηθεί ένας ακόμα ταμιευτήρας ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες για την ύδρευση της Αθήνας.Το υδραγωγείο της Λίμνης του Μόρνου, διαθέτει κανάλι μήκους 192χλμ. που θεωρείται από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης και μέσω του οποίου γίνεται η μεταφορά του νερού στους ταμιευτήρες της Αττικής. Η λίμνη συγκεντρώνει νερό όχι μόνον από τον ποταμό Μόρνο και τους παραποτάμους του, αλλά και από τη λίμνη του Εύηνου μέσω σήραγγας.
Σήμερα ολόκληρη η περιοχή συνθέτει ένα ξεχωριστό άγριο φυσικό τοπίο, που ποικίλλει σε χρώματα και όψεις ανάλογα την εποχή. Οι όχθες της σχηματίζουν πλήθος φιόρδ και το ιδιαίτερο σχήμα της, πλαισιωμένο από το μεγαλοπρεπές ανάγλυφο των γύρω ορεινών όγκων, μοιάζει με Χ. Το μοναδικό χωριό που είναι χτισμένο πάνω στις όχθες της λίμνης είναι το Κόκκινο, όπου λειτουργούν ένα-δύο ταβερνάκια και λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής του Μόρνου είναι το λεγόμενο «Στενό». Πρόκειται για το στενότερο σημείο της λίμνης όπου οι αντικρινές όχθες σχεδόν ακουμπούν μεταξύ τους. Παλιότερα σε αυτό το σημείο υπήρχε μεγάλη πέτρινη γέφυρα που σήμερα βρίσκεται στο βυθό της λίμνης. Κορυφαίο αξιοθέατο της διαδρομής γύρω από τη λίμνη είναι το Κάλλιο, το χωριό που βυθίστηκε όταν τα νερά κατέκλυσαν την κοιλάδα του Μόρνου. Όταν η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει, σε περιόδους ξηρασίας, αποκαλύπτονται τα σπίτια του παλιού οικισμού, θέαμα ιδιαίτερα εντυπωσιακό για τους επισκέπτες. Μπορεί κανείς να περπατήσει στις όχθες της, στο φράγμα ή και να κάνει τον γύρο με το αυτοκίνητο, οδηγώντας δίπλα στο νερό.
Ανάμεσα στη Γκιώνα και τα Βαρδούσια, που περιβάλλουν με τους επιβλητικούς όγκους τους την περιοχή, η λίμνη του Μόρνου είναι μαγνήτης για πολλά άγρια ζώα που ζουν μέσα και γύρω από το νερό και αποτελούν την πλούσια πανίδα και ιχθυοπανίδα της λίμνης. Την περιοχή επισκέπτονται συχνά μεγάλα αρπακτικά πουλιά από τα γύρω βουνά, όπως χρυσαετοί, γερακίνες, φιδαετοί, σφηκιάρηδες, πετρίτες, ξεφτέρια, σαΐνια, χρυσογέρακα, βραχοκιρκίνεζα, μπούφοι, κουκουβάγιες και γκιώνηδες.
Η ιχθυοπανίδα της λίμνης περιλαμβάνει χέλια (Anguilla anguilla), πελοποννησιακές μπριάνες (Barbus peloponnesius), στρωσίδια (Luciobarbus albanicus), ιονικές πέστροφες (Salmo farioides), αλλά και τον σπάνιο, ενδημικό της Δυτικής Ελλάδας, πελοποννησιακό ζουρνά (Valencia robertae). Δέντρα που φυτρώνουν γύρω από τη λίμνη είναι τα σφενδάμια, τα πλατάνια, οι ιτιές, τα αγριόκεδρα, οι κουμαριές, οι κουτσουπιές, οι χρυσοξυλιές, τα σκλήθρα, τα κυπαρίσσια, τα ρείκια, ενώ υπάρχουν και συστάδες κεφαλληνιακής ελάτης.