Translate 
Λευκίμμης
Η Αλυκή Λευκίμμης βρίσκεται περίπου 2,9 χιλιόμετρα βόρεια της Λευκίμμης, στην Κέρκυρα. Πρόκειται για μια χερσόνησο, έκτασης περίπου 1500 στρεμμάτων, που βρίσκεται στη νότια Κέρκυρα, κοντά στην ομώνυμη κωμόπολη.
H Αλυκή Λευκίμμης είναι γνωστή ήδη από τον 16ο αιώνα και λειτουργούσε, αν και με διακοπές κατά περιόδους, έως το 1988 που ηταν η τελευταία φορά που παρήγαγε αλάτι. Μέχρι τότε όμως ο χώρος ήταν πολύ καλά οργανωμένος, με τουλάχιστον 80 αλατοπήγια, αλαταποθήκες, τάφρους και διαδρόμους. Η κεντρική μεγάλη λίμνη ήταν ο χώρος όπου αποθηκευόταν το θαλασσινό νερό, ενώ στο νοτιοανατολικό άκρο των Αλυκών Λευκίμμης συναντάμε τον Αεροναυτιλιακό Ραδιοφάρο.
Μετά την παύση λειτουργίας της, τα τμήματα της αλυκής άρχισαν σταδιακά να αφομοιώνονται στο φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σημερινή της μορφή που αποτελείται από εκτενή πλημμυρισμένα κομμάτια καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλοφυτικά λιβάδια σε συνδυασμό με αμμόφιλη βλάστηση και υπερυδατική βλάστηση που διασπάται προς το εσωτερικό από σκίνους και αρμυρίκια.
Κάποια μικρά τμήματα της αλυκής έχουν επιχωματωθεί σε διάφορα σημεία στην περίμετρο προς την ενδοχώρα, ενώ ένα τμήμα της προς τη θάλασσα μπαζώθηκε για τη δημιουργία μικρής μαρίνας. Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι σχετικά έντονες με κυρίαρχες τις εντατικές και εκτατικές καλλιέργειες καθώς και τις δραστηριότητες που προκύπτουν από τον οικισμό της Λευκίμμης.
Σήμερα η Αλυκή Λευκίμμης είναι ένας από τους σπουδαιότερους υγροτόπους του νησιού. Η επίπεδη χερσόνησος δημιουργεί μια πολύ εντυπωσιακή εικόνα, ειδικά σε όσους έχουν την τύχη να θαυμάσουν την περιοχή από ψηλά. Στην άκρη της, παρατηρείται διάβρωση καθώς η στεριά χάνεται σταδιακά μέσα στη γαλανή θάλασσα. Στην Αλυκή Λευκίμμης υπάρχει και φάρος που κάποτε βρισκόταν στην ξηρά, αλλά ακριβώς λόγω της διάβρωσης, σήμερα βρίσκεται μέσα στο νερό.
Η Αλυκή Λευκίμμης έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, κυρίως λόγω της ορνιθοπανίδας που φιλοξενεί: Περισσότερα από 180 είναι τα είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί στην περιοχή. Βαρβάρες, καστανοκέφαλοι, γλάροι, καλαμοκανάδες, θαλασσοσφυριχτές, νανογλάρονα, δρεπανοσκαλίδρες, νανοσκαλίδρες αλλά και φοινικόπτερων, με το μεγαλύτερο αριθμό τους να έχει καταγραφεί το Μάιο του 2011 – περισσότερα από 3.000.
Σήμερα μπορεί κανείς να την επισκεφθεί για να θαυμάσει τη φυσική ομορφιά του τοπίου, την ιστορικότητα του χώρου, αλλά και να κολυμπήσει στην παραλία που δημιουργούν οι αμμώδεις ακτές. Τα νερά είναι ήρεμα και πεντακάθαρα, ενώ η ησυχία της περιοχής θα σας κερδίσει.
