Φρούριο Αγίου Νικολάου
Το Φρούριο του Αγίου Νικολάου χτίστηκε από το Μεγάλο Μάγιστρο του τάγματος του Αγίου Ιωάννη Zacosta γύρω στα 1464-67 στο μόλο του Μαντρακίου. Στη θέση του ως το 1460 υπήρχε μόνο η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου για την οποία υπάρχει αναφορά ήδη από το 1394 και απεικονίζεται σε μικρογραφία του Buondelmonti στο Liber Insularum το 1420 με την επιγραφή «Sanctus Nicolaus». Το φρούριο του Αγίου Νικολάου είναι μεμονωμένο οχυρό το οποίο λειτούργησε ως «κλειδί για την άμυνα της πόλης». Υπέστη αρκετές ζημιές τόσο από τη πολιορκία των Τούρκων το 1480 όσο και από το σεισμό του 1481. Ανοικοδομήθηκε από τον Μ. D’ Aubusson, που το ενίσχυσε με το νέο ισχυρό συγκρότημα που το περιβάλλει.
Το φρούριο χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να προστατεύσουν το λιμάνι. Στα μέσα του 17ου αιώνα εγκαταστάθηκε φάρος στη στέγη του, ο οποίος λειτουργεί ως και σήμερα. Το φρούριο βρίσκεται στη κατάληξη του μόλου στο λιμάνι της Ρόδου. Το φρούριο του Αγίου Νικολάου, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό στολίδι στο Μανδράκι. Στην ανατολική πλευρά της προβλήτας υπάρχουν τρεις παλιοί ανεμόμυλοι ενώ στην είσοδο του λιμανιού υπάρχουν τα γνωστά χάλκινα ελάφια που σηματοδοτούν την είσοδο στο λιμάνι.