Αξιοθέατα

Η καστροπολιτεία βρίσκεται χτισμένη σε ένα βράχο ύψους 179 μέτρων, στο ψηλότερο σημείο της Χώρας της Σκύρου. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του νησιού αφού εκεί έλαβαν χώρα τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα του νησιού.

Η Καστροπολιτεία διαιρείται σε δύο επίπεδα: στο πρώτο επίπεδο βρίσκεται η Μονή του Αγίου Γεωργίου (963 μ.Χ.) με σωζόμενο μέρος της οχύρωσης ενώ στο δεύτερο επίπεδο βρίσκονται o αποκατεστημένος Ναός της Επισκοπής (895 μ.Χ.), μεσαιωνικές υδατοδεξαμενές, μεταβυζαντινά ναΰδρια, ερείπια κτισμάτων (προβοκάδες) καθώς και σημαντικό σωζόμενο τμήμα της οχύρωσης η οποία κυρίως αποδίδεται στη μεσαιωνική περίοδο. Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, ο Αϊ-Γιώργης ο Επανωτός ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από τον Νικηφόρο Φωκά, ανακαινίσθηκε εκ βάθρων μεταξύ 1599-1602 και είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας του Αγίου Όρους.

Στον χώρο του κάστρου παρατηρείτε συνεχής κατοίκηση από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Κατά την προϊστορική περίοδο υπήρξε πιθανότατα ο μόνος χώρος κατοίκησης. Αποτέλεσε χώρο κατοίκησης και έδρα της πολιτικής και εκκλησιαστικής αρχής του νησιού. Με την αύξηση του πληθυσμού κατά τους Ιστορικούς και Μεσαιωνικούς χρόνους στο νησί, λειτούργησε βασικά ως Aκρόπολη του κύριου οικισμού, ενώ  κατά τους Ύστερους Οθωμανικούς εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι κάτοικοι όταν το νησί δεχόταν πειρατικές επιδρομές. Η ακρόπολη ήταν οχυρωμένη σε όλη την κλασική περίοδο όπως και κατά την διάρκεια των Ρωμαϊκών και Βυζαντινών χρόνων. 

Οι τρεις πλευρές του κάστρου είναι απόκρημνες και σχεδόν κάθετες. Μία μόνο είναι βατή και κατεβαίνει ομαλά στους χαμηλότερους λόφους που είναι κτισμένη η Χώρα. Εκεί βρίσκετε και η μοναδική είσοδος του κάστρου. Ελάχιστα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της κλασικής περιόδου είναι ορατά σήμερα. Αυτά που διασώζονται ως τις μέρες μας είναι υπολείμματα κυρίως από το Βυζαντινό κάστρο. HΗ κατάσταση του κάστρου δεν είναι καλή αφού δεν έκαναν παρεμβάσεις ούτε οι Ενετοί, ούτε και οι Τούρκοι αργότερα όπως σε άλλα κάστρα του Αιγαίου. Αυτό ίσως να αποτελεί και μία ένδειξη ότι το κάστρο δεν υπήρξε τόσο σημαντικό.

Στο εξωτερικό τείχος διασώζονται ερείπια τεσσάρων ημικυκλικών πύργων: Ο «Άγιος Νικόλαος» και η «Αγία Παρασκευή» στην ανατολική πλευρά, ο «Παλιόπυργος» στη βορινή πλευρά και ο «Πέργος» στη δυτική. Στο μέσο του Κάστρου, στο ψηλότερο σημείο, υπάρχει ακέραιο κτίριο, χωρίς πύλη και παράθυρα, που ονομάζεται «σκοτεινή φυλακή». Μάλλον πρόκειται για δεξαμενή όπως μαρτυρούν οι πήλινοι σωλήνες σε έναν από τους τοίχους.

Η καστροπολιτεία εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της μετά το τέλος της Ελληνικής Επανάστασης. Το 1827 πέθανε ο τελευταίος επίσκοπος Σκύρου Γρηγόριος, ο οποίος υπήρξε ο τελευταίος μόνιμος κάτοικος του Κάστρου της Σκύρου.

Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού - Καστρολόγος