Translate 
Ηφαίστειο Μήλου
Η Μήλος είναι κυρίως ηφαιστειακό νησί (όπως τα γειτονικά νησιά Κίμωλος, Πολύαιγος, Αντίμηλος, Γλαρονήσια, κ.ά.). Το νησί δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα που ξεκίνησε πριν 2-3 εκατομμύρια χρόνια και σταμάτησε πριν 90.000 χρόνια. Η ηφαιστειακή αυτή δραστηριότητα συνέβη σε στεριά και θάλασσα, με αποτέλεσμα στο νησί να βρίσκονται μέσα στα πετρώματα απολιθωμένα όστρακα. Αν και δεν έχουν λάβει χώρα πρόσφατες εκρήξεις, το νησί είναι επικίνδυνο, αφού πέρα από τους σεισμούς που συνδέονται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα, έχουν λάβει χώρα φρεατικές εκρήξεις με τοπικές καταστροφές. Η πιο πρόσφατη από αυτές συνέβη μεταξύ του 1ου και του 3ου μ.Χ. αιώνα στην περιοχή της Αγίας Κυριακής.
Στο νησί υπάρχουν δύο σβηστά ηφαίστεια, το ηφαίστειο της Φυριπλάκας στο κεντρικό νότιο τμήμα του νησιού, που έχει ένα εντυπωσιακό κρατήρα με διάμετρο 1700 μέτρα και ύψος 220 μέτρα περίπου, και το ηφαίστειο του Tράχηλα βορειοδυτικά. Επίσης στο νησί υπάρχουν πολλοί ηφαιστειακοί δόμοι, όπως είναι το κάστρο της χώρας, και η ψηλότερη κορυφή του νησιού, ο Προφήτης Ηλίας. Αποτελούνται από λάβα που στερεοποιήθηκε πριν χυθεί, είναι κυρίως από ανδεσίτη. Οι ηφαιστειακοί βράχοι στο Σαρακίνικο έχουν λευκό χρώμα και δημιουργήθηκαν με την εναπόθεση επαναλαμβανόμενων στρώσεων υλικού. Μέσα τους έχουν βρεθεί απολιθώματα.
Στη Mήλο συναντάμε ατμίδες (πηγές αερίων ή φουμαρόλες) κυρίως στην A. και N.A. περιοχή του νησιού. Είναι περιοχές από τις οποίες, λόγω της τεκτονικής τους κατασκευής, διαφεύγουν αέρια προερχόμενα από το εσωτερικό της γης (ατμοί, διοξείδιο του άνθρακα, υδρόθειο κ.λ.π.). Στις περιοχές αυτές μερικές φορές είναι χαρακτηριστικό το κίτρινο χρώμα του θείου και η μυρωδιά του, ενώ η θερμοκρασία του εδάφους είναι πολύ υψηλή [π.χ σε βαθμούς Κελσίου: Aγία Kυριακή 102, Πυρωμένες 100, Παλιοχώρι 101, Bουνάλια 54, Kαστανάς 86, Aδάμαντας 100]. Aτμίδες υπάρχουν και σε υποθαλάσσιες περιοχές, όπου και πάλι το κίτρινο χρώμα του θείου είναι χαρακτηριστικό, τα δε αέρια, υπό μορφή φυσαλίδων, βγαίνουν στην επιφάνεια του νερού. Τέτοιες περιοχές είναι η Aγία Kυριακή, το Παλιοχώρι, η Kάναβα, το Pιβάρι.
Εκτός από τις ατμίδες έχουμε και θερμές πηγές. Tις βρίσκουμε σε διάφορα σημεία του νησιού, κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, μερικές από τις οποίες είναι και ιαματικές, χωρίς όμως να έχουν αξιοποιηθεί. O Ιπποκράτης αναφέρει στο σύγγραμμά του «Περί επιδημιών» περίπτωση ασθενούς από την Αθήνα που έπασχε από δερματοπάθεια και κατέφυγε στα λουτρά της Μήλου.