
Φάρος Κρανάη
Ο φάρος στη νήσο Κρανάη κατασκευάστηκε το 1859 και αρχικά λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και φωτοβολία τα 15 ναυτικά μίλια. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός όπως άλλωστε οι περισσότεροι φάροι στον ελλαδικό χώρο και επαναλειτούργησε το 1945 στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης του φαρικού δικτύου αφού πρώτα επισκευάστηκε από τις υπηρεσίες του Πολεμικού Ναυτικού. Μέχρι το 2002 λειτουργούσε με ασετιλίνη με χαρακτηριστικό τρεις λευκές αναλαμπές ανά 18 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 9 ναυτικά μίλια. Στη συνέχεια αυτοματοποιήθηκε και άρχισε να λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια και από το 2004 λειτουργεί ως επιτηρούμενος.
Το φαρικό συγκρότημα αποτελείται από ισόγειο οικία όπου διαμένει ο φαροφύλακας και λιθόκτιστο οκταγωνικό πύργο ύψους 16 μέτρων. Η οικία του φαροφύλακα περιλαμβάνει καθιστικό, δύο δωμάτια, κουζίνα και τουαλέτα. Ο πύργος εσωτερικά είναι κυκλικός με διάμετρο 1.60 μέτρα και βρίσκεται σε εστιακό ύψος 25 μέτρων. O φάρος βρίσκεται σε βραχώδη περιοχή στην ανατολική άκρη της νησίδας Μάραθο ή Κρανάη, 500 μέτρα από το λιμάνι του Γυθείου. Είναι περιφραγμένος και στην είσοδο υπάρχει καγκελόπορτα ύψους 1.5 μέτρου. Στο ισόγειο του φάρου λειτουργεί το Ναυτικό Μουσείο Μάνης ενώ στο περιβάλλοντα χώρο έχουν δημιουργηθεί χώροι αναψυχής. Το κτήριο του φάρου έχει χαρακτηριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο (ΦΕΚ 342/Β/10-4-1998).
Φωτογραφία: Υπηρεσία Φάρων Πολεμικού Ναυτικού