Σταφύλια Καρπάθου
Οι πλούσιοι αμπελώνες στη βόρεια Κάρπαθο παράγουν εξαιρετικά σταφύλια, από τα οποία παράγεται και το φημισμένο κρασί τους.
Κρασί Kαρπάθου
Το κρασί της Καρπάθου είναι εξαιρετικής ποιότητας, εύγευστο και αρκετά διαφορετικό. Το πιο δημοφιλές είναι το ημίγλυκο ερυθρό κρασί που παράγεται κυρίως στην ορεινή Κάρπαθο, στον Όθο και στη Βωλάδα. Οι πιο γνωστές ποικιλίες του νησιού είναι το αθήρι, το φωκιανό, αλλά και το Κρητικό θραψαθήρι και η Κυκλαδίτικη γαϊδουριά. Από τις λευκές ποικιλίες, οι πιο πολλές είναι άγνωστες όπως το στρογγυλάθηρο, το καράτο, το κολοκυθάτο, το κώτικο και το συρίγγι.
Μανούλι Καρπάθου
Είναι ένα είδος φρέσκου πολύ μαλακού άπαχου κατσικίσιου τυριού.
Aρμυροτύρι Καρπάθου
Είναι ένα πολύ αρμυρό σκληρό τυρί, με το οποίο οι ντόπιοι συνήθως συνοδεύουν τις μακαρονάδες τους.
Μέλι Καρπάθου
Το μέλι είναι προϊόν που οι νοικοκυρές της Καρπάθου χρησιμοποιούν συχνά στα γλυκά τους, το σουσαμόμελο, τα ξεροτήγανα και τον μπακλαβά. Στα καλοκαιρινά μέλια κυριαρχεί το θυμάρι, στα ανοιξιάτικα το φασκόμηλο και στα χειμερινά το ρίκι.
Αλόχορτα Καρπάθου
Είναι μικρά χορταράκια που συνήθως τρώγονται ως σαλάτα και φυτρώνουν σε γκρεμούς ανάμεσα σε αγκάθια.
Μακαρούνες Καρπάθου
H σπεσιαλιτέ της καρπάθικης γαστρονομίας είναι οι μακαρούνες, ζυμαρικά σαν ταλιατέλες που συνοδεύονται από την περίφημη σιτάκα, γαλακτοκομικό προϊόν που μοιάζει με γιαούρτι.
Κουσουμάς Κάρπαθος
Είναι μικρό ψωμάκι που ψήνεται στο φούρνο και αφήνεται για πολλές ώρες μέχρι να γίνει σκληρό σαν παξιμάδι.
Λάζαρος Καρπάθου
Το Σάββατο του Λαζάρου όλες οι νοικοκυρές έχουν έτοιμα στρογγυλά ψωμάκια με καρύδι στη μέση τους.
Τούρτες Καρπάθου
Οι τούρτες είναι πίτες με φύλο που μοιάζει με κουρού. Γεμίζεται με μυτζήθρα και πασπαλίζεται με σουσάμι.
Κοπέλες Καρπάθου
Είναι λαχανόπιτες που ανάλογα με την εποχή η γέμιση τους διαφέρει. Το χειμώνα συνηθίζεται το σπανάκι και το πράσο ενώ το καλοκαιράκι τα βλίτα και τα κολοκυθάκια.
Γρα Καρπάθου
Είναι χορτόπιτα με αρκετά χοντρό φύλο που ψήνεται σε τσίγκινο ταψάκι στον ξυλόφουρνο.
Μπακλαβάς Καρπάθου
Ιδιαίτερος ο καρπάθικος μπακλαβάς αφού θυμίζει περισσότερο κρητικές δίπλες και πασπαλίζεται με καρυδόψυχα.
Ελαιόλαδο Καρπάθου
Το ελαιόλαδο, θεωρείται παγκοσμίως ως το βασικό συστατικό της υγιεινής μεσογειακής διατροφής, και είναι αναντικατάστατο υλικό στην ελληνική κουζίνα. Οι ελιές καλλιεργούνται γύρω από την Όλυμπο για αιώνες. Ένα χαρακτηριστικό για τη σχεδόν πικρή γεύση του ελαιόλαδο παράγεται στην Κάρπαθο από τις Κορωνέικες ελιές.
Δρύλα Καρπάθου
H δρύλα είναι γιαούρτι από κατσικίσιο γάλα που συνοδεύει το οφτό.
Σιτάκα Καρπάθου
Γίνεται από γάλα πρόβειο κατά κύριο λόγο ή κατσικίσιο, ανάλογα με την εποχή, αφού όμως το αφήσουν πρώτα να ξινίσει. Ύστερα ο βοσκός το ψήνει σε μεγάλο καζάνι ανακατεύοντας συνέχεια με ένα ξύλο, επί πολλές ώρες (8 – 10), έως ότου εξατμιστεί το υγρό και παραμείνει ένα στερεό λευκό υπόλοιπο που είναι σαν κρέμα και αποτελεί την λεγόμενη «ξινή» σιτάκα. Αν στο ξινισμένο γάλα προστεθεί και φρέσκο, τότε βγαίνει η «γλυκιά» σιτάκα. Τρώγεται σκέτη πάνω στο ψωμί για πρωινό αλλά έχει και πολλές χρήσεις στη μαγειρική, ιδίως σε συνταγές με τις παραδοσιακές μακαρούνες.
Mεριάρι Καρπάθου
Το μεριάρι είναι τυρί από κατσικίσιο γάλα.
Σισαμόμελη Καρπάθου
Είναι γλυκά φτιαγμένα από σουσάμι και μέλι και σερβίρονται στους γάμους.
Ψιλοκούλουρα Καρπάθου
Πρόκειται για μεγάλα στρογγυλά κουλούρια. Στο εσωτερικό τους, τοποθετούνται, κάθετα και οριζόντια δώδεκα ζυμαρένιες λωρίδες, έτσι που να διασταυρώνονται σχηματίζοντας μικρά τετράγωνα μεταξύ τους. Πριν ψηθούν τα πασπαλίζουν με σουσάμι.
Υφαντά Καρπάθου
Η Ολυμπίτικη υφαντική τέχνη έδωσε σπουδαία δείγματα καλλιτεχνικής ευαισθησίας. Παρήγαγε ανάμεσα σε άλλα, είδη οικιακής χρήσης όπως: σεντόνια, χρέμια, γιπλές, στυλιομαντήλες, ποικίλα υφάσματα κ.α. ή γεωργικής και ποιμενικής χρήσης όπως: σάκκες διαφόρων μεγεθών, κάππες, ντζαουριανούς, κ.λπ. Σήμερα εξακολουθούν να υφαίνουν αρκετές Ολυμπίτισσες.
Στιβάνια Καρπάθου
Τα στιβάνια (μπότες) στην Όλυμπο είναι αναπόσπαστο μέρος της παραδοσιακής φορεσιάς και για τις γυναίκες το έντονο κόκκινο χρώμα με το περίτεχνο κέντημα από πάνω τα κάνουν να ξεχωρίζουν σαν μικρά έργα τέχνης. Από την αρχική επεξεργασία του δέρματος μέχρι το δέσιμο και το κέντημα μεσολαβούν πολλά στάδια και όλα έχουν να κάνουν «με το χέρι». Ο στιβανοποιός παίρνει, πρώτα, τα μέρη του ποδιού, σε χαρτί. Το μήκος, το φάρδος , τη γάμπα. Υπάρχουν σχέδια-χνάρια σ’ όλα τα μεγέθη. Πάνω στο δέρμα τοποθετούν το χνάρι (το αποτύπωμα) και κόβουν το νούμερο. Τα μέρη του παπουτσιού είναι το μπασταρδέλι (στις φτέρνες), το καλάμι (γύρω από τις κνήμες), οι κόρες και το ψίδι (το μέρος που βάζουν τα πλουμιά). Το κόψιμο ξεκινάει από τη φτέρνα και το μπασταρδέλι. Ύστερα γίνεται το κέντημα στο χέρι ή τη μηχανή ,το μαντάρισμα, το ράψιμο της σόλας. Το γύρω-γύρω μπαίνει ραφτό με σπάγγο και από κάτω ακόμα ένα κομμάτι δέρμα για να κλείσουν τα κενά και οι ραφές. Το κέντημα ομολογουμένως θέλει μαεστρία. Άλλο γίνεται για τη λεύτερη, πιο πλουμιστό «η μυρτιά», για παράδειγμα, κι άλλο για την παντρεμένη. Αλλα είναι αλλά τα επίσημα, κι άλλα τα καθημερινά υποδήματα. Ο τελευταίος στιβανοποιός στη Κάρπαθο είναι ο Γιάννης Πρεάρης και το κατάστημά του θα το βρείτε στον κεντρικό μονοπάτι που διασχίζει την Όλυμπο.
Ζιμπίλια Καρπάθου
Τα ζιμπίλια είναι μια γλυκιά χριστουγεννιάτικη πίττα, που μαζί με μοσχοκάρυδα τυλίγονται μέσα στο φύλλο ζύμης που φτιάχνουν εκείνη την στιγμή περασμένα σε άσπρο και μαύρο μείγμα σουσαμιού και ψήνονται στους ξυλόφουρνους.
Μοσχοπούγκια Καρπάθου
Τα μοσχοπούγκια είναι γεμιστά γλυκά σε σχήμα μισοφέγγαρου, πολύ κοινά σε όλα τα Δωδεκάνησα. Με παραλλαγές στην γέμιση, η οποία περιέχει κυρίως καρύδια, αμύγδαλα και σουσάμι, πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη.
Τακάκια Καρπάθου
Τα τακάκια είναι γλύκισμα τηγανητό το οποίο φτιάχνεται σε μικρά κομμάτια και σιροπιάζεται.