Μέγα Σπήλαιο
Το Μέγα Σπήλαιο είναι ιστορικό μοναστήρι των Καλαβρύτων και ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στον Ελληνικό χώρο. Η μορφολογία τους εδάφους που είναι κτισμένη η Μονή είναι αυτή που της έδωσε την ονομασία της, με τον τεράστιο βράχο να στέκεται από πάνω της, ενώ από κάτω απλώνεται η κοιλάδα του Βουραϊκού.
Απόλυτα εναρμονισμένο με το εντυπωσιακό τοπίο της περιοχής, το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφορο επισκέπτη. Το καθολικό της είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κυρίως ναός έχει τοιχογραφίες, μαρμαροθετήματα στο δάπεδο και ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η πρόσοψη του σπηλαίου κλείνεται από κελιά και η θέα από τον εξώστη είναι μοναδική.
Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε το 362 μ.Χ. από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς μοναχούς Συμεών και Θεόδωρο , οι οποίοι ανακάλυψαν την εικόνα της Παναγίας στο σπήλαιο, με τη βοήθεια της Oσίας Ευφροσύνης, η οποία τους οδήγησε στο σπήλαιο που βρισκόταν η αναζητούμενη Ιερή Εικόνα, την οποία είχε ανακαλύψει νωρίτερα πηγαίνοντας στο σπήλαιο για να πιει νερό από την πηγή που βρισκόταν εκεί. Η πηγή αυτή του σπηλαίου αποτελεί σήμερα, το γνωστό με το όνομα «η Πηγή της Κόρης», άγιασμα, ενώ η Ευφροσύνη τιμάται ως Αγία. Η Ιερή Εικόνα, σύμφωνα με την παράδοση, βρισκόταν δίπλα στην πηγή και φυλασσόταν από ένα φοβερό δράκο ο οποίος σκοτώθηκε από κεραυνό όταν επιτέθηκε στους δύο μοναχούς που προσπαθούσαν να καθαρίσουν το ιερό χώρο από την πυκνή βλάστηση.
Κατά την Επανάσταση του 1821, η Μονή αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού αλλά και κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών και παρότι δέχτηκε πολλές επιθέσεις, ποτέ δεν κατακτήθηκε.
Εξέχουσα θέση μεταξύ των ιερών κειμηλίων της Μονής κατέχει η Θαυματουργή Ιερή Εικόνα της «Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας», που είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Είναι ανάγλυφη, πάχους τριών πόντων και πλασμένη από κερί, μαστίχα και άλλες ύλες. Από τις πολλές πυρκαγιές έχει αμαυρωθεί. Το σώμα της Παναγίας είναι στραμμένο δεξιά, με κεκλιμένη την κεφαλή προς τον Υιόν της, κρατώντας τον στο δεξί χέρι, ο οποίος με το αριστερό του χέρι κρατάει την αριστερή παλάμη της Μητρός Του, ενώ με το δεξί κρατάει το Ευαγγέλιο. Δεξιά και αριστερά της κηρόπλαστης Εικόνας παρίστανται άγγελοι.
Το Μουσείο της Μονής εκτός από τα σημαντικά κειμήλια της Ελληνικής Επανάστασης, διαθέτει ένα σπάνιο λάβαρο με τις μορφές τριών βυζαντινών αυτοκρατόρων, χειρόγραφα με εξαίρετες μικρογραφίες , πολύτιμους χρυσούς σταυρούς με Τίμιο Ξύλο, προσωπογραφίες, χαλκογραφίες, Ευαγγέλια σε περγαμηνές, το ωμοφόριο του Χρύσανθου Νοταρά, χρυσοκέντητους Επιτάφιους, αντιμήνσια και βυζαντινές εικόνες μεγάλης αξίας. Αξιοσημείωτη είναι και η βιβλιοθήκη της με πλήθος βιβλίων και παλαιοτύπων. Σε ειδικό παρεκκλήσι φυλάσσονται, λειψανοθήκες με οστά πολλών Αγίων και οι κάρες των ιδρυτών της Μονής.
Τέλος, στη Μονή αξίζει να δείτε το «Τρύπιο Λιθάρι», άνοιγμα από το οποίο το φως του Ήλιου περνά μόνο στις δυο Ισημερίες, την βραχώδη «κισωτή» από την οποία τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1943 έριξαν τους πατέρες της Μονής, καθώς και πολλούς προσκυνητές και τον πύργο-φρούριο που βρίσκεται στην κορυφή του βράχου του Μεγάλου Σπηλαίου.