Λιμνοθάλασσα Μεσολoγγίου
Στο νοτιοδυτικό άκρο της Στερεάς Ελλάδας εκεί όπου ο Πατραϊκός συναντά το Ιόνιο Πέλαγος και εκβάλλουν οι ποταμοί Εύηνος και Αχελώος βρίσκεται η λιμνοθαλασσα Μεσολογγίου. Η λιμνοθάλασσα είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας και μια από τις μεγαλύτερες της μεσογειακής Ευρώπης.
Πρόκειται για μια παραθαλάσσια λίμνη με θαλάσσιο νερό που χωρίζεται από την ανοικτή θάλασσα του Πατραϊκού με ένα παράκτιο διάζωμα χαμηλού ύψους που δημιούργησαν οι προσχώσεις των ποταμών Ευήνου και Αχελώου. Έχει μήκος 27.000 μέτρα και πλάτος 14.000 μέτρα καλύπτοντας μια έκταση περίπου 112000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το μέγιστο βάθος είναι 5 μέτρα, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της δεν ξεπέρνα το μισό μετρό. Μέσα στην λιμνοθάλασσα υπάρχουν 8 νησίδες (Βασιλάδι, Κλεισόβα, Κόμμα, Πλώσταινα, Σχοινιάς, Θολή, Μαρμαρού, Προκοπάνιστος).
Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με τους αμέτρητους φτερωτούς αλλά και υδρόβιους κατοίκους της έχει χαρακτηρισθεί Περιβαλλοντικό Πάρκο και προστατεύεται από τη Συνθήκη Ramsar. Την λίμνη διασχίζει ο ασφάλτινος δρόμος προς την Τουρλίδα, αλλά και κάποιοι κάθετοι σε αυτόν που οδηγούν στο εσωτερικό της. Εκτός από υδροβιότοπος, τα νερά της είναι και ιαματικά.
Στα ήρεμα νερά της λίμνης καθρεφτίζονται οι ερωδιοί, οι λευκοτσικνιάδες και οι αγριόπαπιες ενώ κάθε τόσο βουτούν για βρουν την τροφή τους. Αλλά κατοίκους έχει αμέτρητους η λίμνη, άλλους μόνιμους και άλλους περαστικούς που κάνουν εδώ την στάση τους στο μακρύ, μεταναστευτικό τους ταξίδι. Οι γαΐτες, βάρκες φτιαγμένες ειδικά για τα ρηχά νερά της, διασχίζουν τα διβάρια, τα φυσικά ιχθυοτροφεία της, για να ψαρέψουν την ονομαστή τσιπούρα Μεσολογγίου. Και μετά είναι και οι πελάδες, τα ξύλινα σπίτια καταφύγια παλιότερα των ψαράδων, που στέκουν πάνω στο νερό.