Φρούριο Ρίο

Translate

Φρούριο Ρίο

Το φρούριο του Ρίο ή Καστέλι του Μοριά είναι οχυρωματικό έργο του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β’, ώστε να ελέγχεται το θαλάσσιο πέρασμα, από το Ιόνιο Πέλαγος στον Κορινθιακό Κόλπο, που λεγόταν «Κιουτσούκ Τσανάκ Καλέ», δηλαδή «Μικρά Δαρδανέλλια». Το 1499 έγινε η πρώτη οχύρωση του περάσματος, μικρότερη σε έκταση με διπλό περίβολο και τάφρο. 

Το 1532 το φρούριο καταλήφθηκε από τους Ισπανούς και τον Αντρέα Ντόρια αλλά οι Τούρκοι το ανακατέλαβαν. Το 1603 το φρούριο θα υποστεί σημαντικές καταστροφές από τους Ιππότες της Μάλτας. Το 1687 περνάει στα χέρια των Ενετών οι οποίοι ανακατασκεύασαν το κάστρο με νέους πύργους-προμαχώνες δίνοντάς του τη μορφή που έχει σήμερα. Το 1715 το καταλαμβάνουν εκ νέου οι Τούρκοι μέχρι το 1828 όπου ύστερα από πολιορκία παραδίδεται από τους Τούρκους στον στρατηγό Μαιζόν.

Στη συνέχεια το κάστρο επισκευάστηκε και παραδόθηκε στους Έλληνες. Χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή για μεγάλο διάστημα ενώ στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκαν Γερμανοί. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου τα δύο κάστρα, Ρίο-Αντίρριο, ήταν δεμένα με τεράστιες αλυσίδες, για να αποτρέπουν το πέρασμα πλοίων στον Κορινθιακό κόλπο. Οι δύο πλευρές του κάστρου είναι παράκτιες ενώ η νότια πλευρά προστατεύεται από τάφρο που γέμιζε με θαλασσινό νερό. Εξωτερικά έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου του οποίου η βόρεια γωνία συμπίπτει με τη μύτη της χερσονήσου. Έχει δύο πύλες τη θαλάσσια και την κεντρική. Το Φρούριο στο Ρίο βρίσκεται στη θέση Ρίο του νομού  Αχαΐας, δίπλα από την γέφυρα Ρίου-Αντιρίου.

Πηγή: Καστρολόγος / Υπουργείο Πολιτισμού