Image now available

Translate English Version

Μονοπάτι Ερημίτη (Άγιος Στέφανος Σινιών - Αυλάκι)

Ακολουθώντας τις ακτογραμμές μια περιοχής εντελώς παρθένας και ανέγγιχτης από τον τουρισμό, το Μονοπάτι Ερημίτη ξεκινά από τον Άγιο Στέφανο Σινιών και καταλήγει στην παραλία Αυλάκι. Στην διαδρομή αυτή θα περπατήσετε μέσα σε πυκνή βλάστηση, θα συναντήσετε εντελώς απομονωμένες παραλίες, όπως και τρεις λίμνες, σημαντικούς υγρότοπους και καταφύγια σπάνιων πουλιών. Η συνολική διάρκεια του Μονοπατιού δεν ξεπερνά τη μιάμιση ώρα. Το Μονοπάτι Ερημίτη ξεκινά από την παραλία Αγίου Στεφάνου Σινιών και συνεχίζει ανατολικά πάνω από την ακτογραμμή. Η διαδρομή εναλλάσσεται περνώντας από ακρωτήρια και μικρές παραλίες. Την άκρη της Ξυλοκερατιάς στην οποία λένε πως κάποτε λειτουργούσε λατομείο, την παραλία του Ασπάλαθρα, που πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο θάμνο που φύεται στην περιοχή, όπως και τον καλά προστατευμένο όρμο της Κορφοβονιάς, όπου η ύπαρξη πηγαδιών μαρτυρά αγροτική δραστηριότητα άλλων εποχών. Σε αυτό το σημείο το Μονοπάτι Ερημίτη συναντά την πρώτη λίμνη, τη Βρωμόλιμνη και λίγο βορειότερα την Άκολη , η οποία βρίσκεται δίπλα σε μια εκπληκτική παραλία. Από το σημείο αυτό το μονοπάτι αφήνει την ακτή και συνεχίζει προς τα δυτικά μέσα σε πυκνή βλάστηση. Ακολουθείστε τις πινακίδες για να φτάσετε σε ακόμα μια μαγευτική παραλία, την Αριά. Επιστρέφετε στο κεντρικό μονοπάτι και διασχίζοντας ένα ξέφωτο φτάνετε στην παραλία Βουβαλομάντρια. Από εκεί το Μονοπάτι Ερημίτη φτάνει στο τέλος του προς τα νοτιοδυτικά, στην παραλία Αυλάκι δίπλα στην οποία απλώνεται η τρίτη λίμνη, η Σαβούρα.

Η περιοχή Ερημίτης περιλαμβάνει μία συνέχεια έξι παραλιών, ένα σύμπλεγμα τριών λιμνών (Βρωμόλιμνη, Ακολη, Σαβούρα) και αποτελεί ενιαίο σύνολο με τον αρχαιότερο φάρο της Ελλάδας (1828) στο απέναντι κοντινό νησί, το Καπαρέλι. Ο Ερημίτης έχει παραμείνει ανέγγιχτος από την τουριστική λαίλαπα καθώς είναι προσβάσιμος μόνο με τα πόδια από μονοπάτια - απαιτείται περίπου μιάμιση ώρα να τον διασχίσει κάποιος κατά μήκος - ή με πλωτό μέσο από τη θάλασσα. Η περιοχή είναι κατάφυτη με πολύ πυκνή βλάστηση και είναι ακατόρθωτο να τη διασχίσει κάποιος εκτός των μονοπατιών. Αποτελεί καταφύγιο για πλήθος σπάνιων πτηνών (υδρόβιων και μη), αλλά και ζώων, όπως η σπάνια βίδρα.