Γραφικά Ορεινά Χωριά

Translate

Επτάλοφος (Αγόριανη)

Η Άνω Αγόριανη ή Επτάλοφος είναι ένα πανέμορφο ορεινό χωριό του νομού Φωκίδος, χτισμένο στις βορειοανατολικές πλαγιές του Παρνασσού. Βρίσκεται σε μία κατάφυτη περιοχή από  έλατα και πλατάνια, πλούσια σε πανίδα και χλωρίδα. Το χωριό ονομαζόταν Άνω Αγόριανη ως το 1927 οπότε και μετονομάστηκε σε Επτάλοφος. Τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε χειμερινό τουριστικό θέρετρο λόγω της μικρής απόστασης που το χωρίζει από το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού.

Στην όμορφη, λιθόκτιστη πλατεία με τις καστανιές και τις καρυδιές μπορείτε να απολαύσετε καλό φαγητό υπό την σκιά των δέντρων και τον ήχο τρεχούμενων νερών. Από την πλατεία ξεκινάει και το πετρόχτιστο μονοπάτι που ανηφορίζει πλάι σε ένα μικρό ποταμάκι, προς τον πανέμορφο καταρράκτη, που αποτελεί το ορόσημο του χωριού. Τα νερά του πέφτουν από ύψος 20 περίπου μέτρων και συνεχίζουν την πορεία τους μέχρι την πλατεία. Στο λαογραφικό μουσείο που βρίσκεται κοντά στην πλατεία, μπορείτε να γνωρίσετε τον τρόπο ζωής των κατοίκων τα παλαιότερα χρόνια καθώς και τα ήθη και έθιμα της περιοχής. Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι τα εκκλησάκια της Αγίας Τριάδας και της Αγίας Παρασκευής, η Βρωμόβρυση και η πηγή Βασιλική με το χωνευτικό νερό.

Το χωριό είναι γνωστό για τα ποιοτικά τοπικά προϊόντα του όπως τα φασόλια, το μέλι, τα καρύδια αλλά και τα τυριά. Στην Αγόριανη μπορείτε να κάνετε πεζοπορία σε μονοπάτια όπως το φημισμένο Ε4, που συνδέει την Αγόριανη με τους Δελφούς, ορειβασία, ποδήλατο βουνού και φυσικά ski και snowboard στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. 

Η ευρύτερη περιοχή πιάνει εύκολα χιόνι γι’ αυτό αν έχετε σκοπό να επισκεφθείτε το χωριό κατά την διάρκεια του χειμώνα θα πρέπει να είσαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι. Απέχει 188 χιλιόμετρα από την Αθήνα, 20 από το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και 24 από την Αράχωβα. Είναι ένας ιδανικός προορισμός όλες τις εποχές του χρόνου  με διαφορετικά «χρώματα κι αρώματα» κάθε εποχή.

Το χωριό υπέστη μεγάλες καταστροφές κατά την Κατοχή από τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι τον Οκτώβριο του 1943 το έκαψαν σχεδόν ολοσχερώς ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή. Από τα 184 σπίτια που είχε τότε το χωριό κάηκαν τα 146 ενώ εκτελέστηκαν συνολικά 17 άμαχοι, οι 7 από τους οποίους ανήκαν στην ίδια οικογένεια.