9:00πμ-17:00μμ
Οι πρώτοι ανεμόμυλοι εμφανίστηκαν και εξαπλώθηκαν στον ελλαδικό χώρο από τον 12ο αιώνα και μετά. Από τότε πάνω από 50 χιλιάδες ανεμόμυλοι εκ των οποίων οι 2.000 στα νησιά του Αιγαίου, συνέβαλαν στη επιβίωση της φτωχής τότε Ελλάδας. Αξιοποιώντας τους ανέμους λειτούργησαν για πολλές δεκαετίες μετατρέποντας τα δημητριακά σε αλεύρι που τόσο ανάγκη είχε η ελληνική οικογένεια εκείνη την περίοδο. Πρόκειται για πέτρινες κατασκευές που η σκεπή τους στηριζόταν σε μία κυλινδρική ξύλινη βάση προσαρμοσμένη στο πάνω τμήμα του πέτρινου τοίχου, ώστε να μπορεί να περιστρέφεται ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου. Τέσσερις είναι οι τύποι των ανεμόμυλων που συναντάμε στον ελλαδικό χώρο: ο Ταράλης κατακόρυφου άξονα ή ταβλόμυλος, ο ταράλης οριζοντίου άξονα, ο αξετροχάρης ή μονόπαντος ή μονόκαιρος και ο ξετροχάρης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελληνικοί ανεμόμυλοι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους αντίστοιχους των ευρωπαϊκών χωρών. Σήμερα κάποιοι από τους ανεμόμυλους είναι καλά διατηρημένοι και άλλοι πληγωμένοι από το χρόνο και τα καιρικά φαινόμενα. Παρόλα αυτά συνεχίζουν ως τις ημέρες μας να έχουν ιδιαίτερο ιστορικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον ενώ κάποιοι από αυτούς αποτελούν σήμα κατατεθέν ενός τόπου.