Γεφύρι Μίσιου

Translate

Γεφύρι Μίσιου

Το γεφύρι που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Βίτσα και Κουκούλι γεφυρώνει την χαράδρα του Βίκου στο νότιο άκρο της και ουσιαστικά σηματοδοτεί την αρχή του μεγάλου φαραγγιού. Ενώνει τις όχθες του ποταμού Ξηροπόταμου και χτίστηκε με χρήματα του Αλέξη Μίσιου. Το γεφύρι βρίσκεται στο τέλος του μονοπατιού που είναι γνωστό και ως  "Σκάλα της Βίτσας" και που ξεκινάει από το ομόνυμο χωριό. Συνέδεε τη Σκάλα της Βίτσας με την σκάλα του Κουκουλίου εξυπηρετώντας την επικοινωνία των δύο χωριών. Ένα στοιχείο που ξεχωρίζει το γεφύρι Μίσιου από τα άλλα γεφύρια του Ζαγορίου είναι η ξαφνική στροφή του κορμού του, πριν καταλήξει στη δεξιά όχθη.

Τον Νοέμβριο του 1910 κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, το ποτάμι φούσκωσε με αποτέλεσμα ένας κορμός δέντρου που τον είχε παρασύρει το ρεύμα να μη καταφέρει να περάσει κάτω από το κύριο τόξο και να το φράξει. Τα νερά του ποταμού σχημάτισαν λίμνη που έφτανε μέχρι το γεφύρι του Κόκκορη. Παρ όλα αυτά το γεφύρι άντεξε και απέδειξε την δύναμή του. Παλιότερα δίπλα στο γεφύρι υπήρχε νερόμυλος ιδιοκτησίας του Αλέξη Μίσιου.

Το 1938 έγιναν εργασίες συντήρησης στο γεφύρι με δαπάνες του κληροδοτήματος της Αγγελικής Παπάζογλου, όπως αναφέρει ο Κώστας Λαζαρίδης στο βιβλίο του για το χωριό του το Κουκούλι. Ο σπουδαίος Κουκουλιώτης δάσκαλος γράφει επίσης ότι σε αυτές τις εργασίες αντικαταστήθηκαν στο γεφύρι οι αρκάδες του καταστρώματος του, με το προστατευτικό στηθαίο που υπάρχει σήμερα. Αυτό συνέβη γιατί οι μεγάλες όρθιες πέτρινες πέτρες (αρκάδες) του γεφυριού είχαν υποστεί φθορές εξαιτίας μιας παλιάς Ζαγορίσιας πρόληψης. Κάθε γυναίκα της τότε εποχής που δεν έφερνε στον κόσμο ζωντανό παιδί, ανέβαινε στο γεφύρι και έριχνε μια από τις αρκάδες του.

Στη περιοχή δεν θα βρείτε δεκάδες επισκέπτες και παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Μπορεί όμως να συναντήσετε αναρριχητές που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στις αναρριχητικές διαδρομές που έχουν ανοιχτεί πάνω στους εντυπωσιακούς πύργους, ακριβώς δίπλα απ ό το γεφύρι.